در این داستان ابتدا با پسری مواجه می‌شویم که در دنیای کودکی‌اش زندگی
می‌کند. کارهای بچه‌گانه می‌کند اما وجود دوستی او را کمی تکان می‌دهد.
نکته قابل تامل اینجاست که تمام داستان بچگی این پسر از زبان راوی بعد از
گذشت 40 سال بیان می‌شود. همانطور که خود راوی هم می‌گوید و در فصل دوم
کاملا مشخص می‌شود، تمام داستان، گفت و گوها و اتفاقات بچگی این پسر شاید
واقعا آن چیزی نباشد که می‌خوانیم. درواقع، این‌ها ذهنیات و شاید حتی
رویاهای خود راوی است. این نکته بسیار مهمی است. همه ما این‌گونه هستیم.
رخ‌دادهای گذشته را بعد از گذشت سال‌ها آن‌طور که می‌خواهیم، دوست داریم و
یا فکر می‌کنیم درست است به خاطر می‌آوریم. آیا می‌شود به این هاله‌های
ذهنی و رویاهای گاها اشتباه اتکا کرد؟ سوالی است که باید جواب داده شود.
مطالب روان‌شناسی دیگری هم می‌توان بیان نمود که خودتان با مطالعه کنید
آن‌ها را درک خواهید کرد.
این کتاب دارای دو بخش است. هر دو بخش از زبان راوی نوشته شده است. راوی داستان در بخش اول در مورد شور و هیجان بچگی و دوران دبیرستانش حرف می‌زند. اینکه سه دوست صمیمی بودند و ناگهان یک نفر به نام «اِیدرئین فین» به جمع آن‌ها اضافه می‌شود. فین شخصیت فلسفی‌واری دارد و سعی می‌کند با معلمان و دوستان خود به مانند یک فیلسوف برخورد کند. بچه‌ای تنها و گوشه‌گیر است که با ورود به گروه راوی داستان بیشتر با او و خلق و خوی‌اش آشنا می‌شویم. در ادامه این چهار دوست صمیمی وارد دانشگاه می‌شوند. راوی اولین ماجرای عشقی‌اش را تجربه می‌کند. حتی به دیدار خانواده دوست دخترش هم می‌رود. دیداری که اساس بسیاری از ماجراهای دیگر و اصلی داستان است. پس از این دیدار دوست دخترش از او جدا می‌شود و به سراغ دوستش، ایدرئین، می‌رود. راوی در اینجا به شدت بهم می‌ریزد و بدتر اینکه ایدرئین نیز نامه‌ای به وی می‌زند و به اصطلاح نمک روی زخمش می‌پاشد. در انتهای فصل اول به یک باره راوی به سراغ زمان حال می‌رود. زمانی که بیش از 40 سال از ماجراهای گفته شده گذشته است و وی دارای یک دختر بزرگ است. این فصل با یک شک پایان می‌پریزد. ایدرئین خودکشی می‌کند!
در فصل دوم در پی دریافت یک نامه از مادر دوست دختر سابقش که فقط یک بار او را دیده بود، متوجه می‌شود که ایدرئین دفترچه خاطراتی دارد و این دفترچه خاطرات پیش مادر دوست دختر سابقش است. این دفترچه به همراه مبلغی پول برای راوی به ارث رسیده است. و ...
نحوه روایت داستان خیلی جذاب نبود. اگرچه ترجمه بد هم تاثیر زیادی در این مساله داشت که در بخش بعدی به آن می‌پردازم. درواقع در کل کتاب ما درگیری‌ها ذهنی و واقعی نویسنده مواجه هستیم. درگیری‌هایی که مثل تمام انسان‌ها گاهی در یک جهت هستند و گاهی خلاف جهت یکدیگر عمل می‌کنند. افکار راوی همیشه حرف غالب داستان است و خواننده مدام با تفکرات عجیب و گاهی فلسفی او مواجه می‌شود. البته این تفکرات برخی اوقات برگرفته از حرف‌های دیگران، خصوصا دوستش ایدرئین، است. بهرحال، این مساله گاهی واقعا آزار دهنده است. توضیحات زیاد و با جزئیات شاید برای کسی که زیاد رمان نمی‌خواند جالب باشد. اما لااقل برای من کلیت داستان و نحوه روایتش کشش زیادی نداشت.
در این رمان خبری از تعلیق و کشش آنچنانی نباشید. داستان خطی است. اگرچه دارای اوج، وقتی که دوستش خودکشی می‌کند و مسائل بعد از آن، است اما همین اوج و فرود هم با توضیحات بیش از حد راوی تاثیر خود را از دست می‌دهند.
مباحث فلسفی کتاب بیشتر در مورد وجودیت انسان، زمان و نحوه برخورد ما با آن و تاثیر زمان و انسان بر هم است. نویسنده سعی کرده است تا ذهنیات و تفکرات یک انسان عادی، در اثر برخورد با یک انسان تا حدودی فلسفی را به تصویر بکشد. این مساله شاید برای خیلی از ما اتفاق افتاده باشد. بدون اینکه خودمان بخواهیم و یا حتی دوست داشته باشیم وارد یک رابطه می‌شویم، با جنس موافق یا مخالفش مهم نیست، که باعث بهم ریختن ذهنی می‌شود. ما را با خود وارد دنیای جدیدی می‌کند که شاید هرگز به آن توجه نمی‌کردیم. سوالاتی برای ما پیش می‌آورد که هرچند ساده هستند اما جواب دادن به آن‌ها واقعا سخت و گاهی غیرممکن است. باید توجه کنید که در این کتاب هم پاسخی به این سوالات داده نمی‌شود. بلکه مانند بسیاری از کتاب‌های دیگر این سوالات پرسیده می‌شوند و نظریات نویسنده، از طریق راوی، به ما گفته می‌شود. اما شاید با خواندن کتاب نظریات جدیدی به دانسته‌های قبلی شما در مورد برخی مسائل فلسفی داده شود.
کتاب قطعا ارزش یک بار خواندن را دارد. توصیه می‌کنیم اگر به این نوع ادبیات، ساده، روان و تا حدودی فلسفی، علاقه دارید، حتما مطالعه کنید و لذت ببرید.
در فصل دوم در پی دریافت یک نامه از مادر دوست دختر سابقش که فقط یک بار او را دیده بود، متوجه می‌شود که ایدرئین دفترچه خاطراتی دارد و این دفترچه خاطرات پیش مادر دوست دختر سابقش است. این دفترچه به همراه مبلغی پول برای راوی به ارث رسیده است. و ...
نحوه روایت داستان خیلی جذاب نبود. اگرچه ترجمه بد هم تاثیر زیادی در این مساله داشت که در بخش بعدی به آن می‌پردازم. درواقع در کل کتاب ما درگیری‌ها ذهنی و واقعی نویسنده مواجه هستیم. درگیری‌هایی که مثل تمام انسان‌ها گاهی در یک جهت هستند و گاهی خلاف جهت یکدیگر عمل می‌کنند. افکار راوی همیشه حرف غالب داستان است و خواننده مدام با تفکرات عجیب و گاهی فلسفی او مواجه می‌شود. البته این تفکرات برخی اوقات برگرفته از حرف‌های دیگران، خصوصا دوستش ایدرئین، است. بهرحال، این مساله گاهی واقعا آزار دهنده است. توضیحات زیاد و با جزئیات شاید برای کسی که زیاد رمان نمی‌خواند جالب باشد. اما لااقل برای من کلیت داستان و نحوه روایتش کشش زیادی نداشت.
در این رمان خبری از تعلیق و کشش آنچنانی نباشید. داستان خطی است. اگرچه دارای اوج، وقتی که دوستش خودکشی می‌کند و مسائل بعد از آن، است اما همین اوج و فرود هم با توضیحات بیش از حد راوی تاثیر خود را از دست می‌دهند.
مباحث فلسفی کتاب بیشتر در مورد وجودیت انسان، زمان و نحوه برخورد ما با آن و تاثیر زمان و انسان بر هم است. نویسنده سعی کرده است تا ذهنیات و تفکرات یک انسان عادی، در اثر برخورد با یک انسان تا حدودی فلسفی را به تصویر بکشد. این مساله شاید برای خیلی از ما اتفاق افتاده باشد. بدون اینکه خودمان بخواهیم و یا حتی دوست داشته باشیم وارد یک رابطه می‌شویم، با جنس موافق یا مخالفش مهم نیست، که باعث بهم ریختن ذهنی می‌شود. ما را با خود وارد دنیای جدیدی می‌کند که شاید هرگز به آن توجه نمی‌کردیم. سوالاتی برای ما پیش می‌آورد که هرچند ساده هستند اما جواب دادن به آن‌ها واقعا سخت و گاهی غیرممکن است. باید توجه کنید که در این کتاب هم پاسخی به این سوالات داده نمی‌شود. بلکه مانند بسیاری از کتاب‌های دیگر این سوالات پرسیده می‌شوند و نظریات نویسنده، از طریق راوی، به ما گفته می‌شود. اما شاید با خواندن کتاب نظریات جدیدی به دانسته‌های قبلی شما در مورد برخی مسائل فلسفی داده شود.
کتاب قطعا ارزش یک بار خواندن را دارد. توصیه می‌کنیم اگر به این نوع ادبیات، ساده، روان و تا حدودی فلسفی، علاقه دارید، حتما مطالعه کنید و لذت ببرید.
برای دریافت اطلاعات بیشتر لطفا فایل زیر را دانلود و مطالعه کنید. با تشکر
درک یک پایان، جولین بارنز، حسن کامشاد